Adiyat Suresi

KUR'AN OKU-DİNLE FATİHA BAKARA Al'İ İMRAN NİSA MAİDE EN'AM A'RAF ENFAL TEVBE YUNUS HUD YUSUF RAD İBRAHİM HİCR NAHL İSRA KEHF MERYEM TAHA ENBİYA HAC MÜ'MİNUN NUR FURKAN ŞU'ARA NEML KASAS ANKEBUT RUM LOKMAN SECDE AHZAB SEBE FATİR YASİN SAFFAT SAD ZÜMER MÜ'NİN FUSSİLET ŞURA ZUHRUF DUHAN CASİYE AHKAF MUHAMMED FETİH HUCURAT KAF ZARİYAT TUR NECM KAMER RAHMAN VAKİA HADİD MÜCADELE HAŞR MÜMTAHİNE SAF CUMA MÜNAFİKUN TEGABÜN TALAK TAHRİM MÜLK KALEM HAKKA MEARİC NUH CİN MÜZEMMİL MÜDDESSİR KIYAMET İNSAN MURSELAD NEBE NAZİAT ABESE TEKVİR İNFİTAR MUTAFFİFİN İNŞİKAK BURUÇ TARIK A'LA GAŞİYE FECR BELED ŞEMS LEYL DUHA İNŞİRAH TİN ALAK KADİR BEYYİNA ZİLZAL ADİYAT KARİA TEKASÜR ASR HÜMEZE FİL KUREYŞ MAUN KEVSER KAFİRUN NASR TEBBET İHLAS FELAK NAS

ADİYAT SURESİ(Resmi Mushaf : 100 / İniş Sırası : 14) Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla… 1. Andolsun soluyuşlarıyla ses çıkararak koşanlara / nefes nefese saldıranlara. 2. Çakıp çakıp ateş çıkaranlara, 3. Sabahleyin akın edenlere / baskın yapıp toprak fethedenlere, 4. Derken onunla toz duman çıkaranlara, 5. Derken onunla bir topluluğun ortasına dalanlara ki, 6. İnsan, Rabbine karşı gerçekten çok nankördür. 7. Ve kendisi de buna iyiden iyiye tanıktır. 8. O, mal ve servet arzusu yüzünden alabildiğine katıdır. 9. Bilmez mi ki o kabirler içindekiler dışarı fırlatıldığında, 10. Göğüslerin içindekiler derlenip toplandığında, 11. Hiç kuşkusuz, o gün Rableri onlardan iyice haberdar olacaktır.