 |
A ACER: HZ.İsmail'in annesi AFRA: Ayin 13.Gecesi afra binti ubeyde;sahabe hanımlarından AHSEN: (Ar.) Daha güzel çok güzel en güzel. Erkek ve kadın adı AKAY: Dolunay ALGAN: Fetheden,alan ALYADUA: Gökyüzünün yakarışı ARDA: 1.Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 4. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı. 5. Sonra gelen. AYŞIL: Ay gibi ışıl ışıl AZRA: Yine iffete tekabül eden,namuslu ve tertemiz kadın anlamındadır. Kirlerden arındırılmış,masum manasında. BARAN: Yağmur BELİNAY: Cennette peygamber cicegi BENGİSU:Ebedilik,ölümsüzlük veren su BEREN: 1.Güçlü,kuvvetli. 2. Akıllı BERFİN:Kardan yapılmış,tertemiz BERRA: (Ar.)Doğru sözlü,hayır işleyen kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. BERRE:Manası temizleyicidir BETUL: O’nun nefsani kirlenmelere karşın korunmuşluğunu,iffetli ve onuruna düşkün olduğunu anlamlandırır. BÜŞRA: Mutluluk getiren haber BUĞLEM: Cenneti müjdeleyen melek BURAK: Hz. Muhammed'in Miraç'a çıkarken bindiği binek> DALAN: (Tür.)Er. 1. Biçim,şekil. 2. İnce,narin,zarif. DALYA: (Tür.) Ka. - Yıldız çiçeği. DİDAR: (Fars.) Ka. 1. Yüz,çehre. 2. Görme,görüşme. 3. Görüş kuvveti. 4. Açık meydanda DİREM: (Fars.) Er. 1. Akça,para. 2. Gümüş para DUHA: (Ar.). 1. Kuşluk vakti. 2. Kur'an-ı Kerim'de 93. surenin ismi. -Kız ve erkek adı olarak kullanılır. EBRAR: (Ar.) Er. 1. Hayır sahipleri. 2. İyiler,dindarlar,özü sözü doğru olanlar. Şeş Ebrar: Altı hayır sahibi,Hz. Ebu Bekir,Hz. Ömer,Hz. Osman,Hz. Ali,Hz. Hasan,Hz. Hüseyin. ECHER: (Ar.) Ka. 1. Son derece güzel kadın. 2. Gündüz iyi görmeyen karmaşık gözlü. ECİR: (Ar.) Er. 1. Bir iş ya da emek karşılığı verilen şey. 2. Sevap. 3. Aziz sevgili. ECRİN: ALLAH'IN hediyesi anlamını taşımaktadır. EFGAN: (Fars.) Er. - Figan,ağlayıp inleme,feryat. EFSA: cennet ırmaklarından birinin adı,sihirbaz ELYESA: (Ar.) Er. - Kur'an-ı Kerim'de adı geçen bir peygamber EMİN: (Ar.) Er. 1. Korkusuz kimse. 2. Emniyette olan. 3. İnanan,güvenen. 4. İnanılır,güvenilir. 5. Şüpheye düşmeyen,kati olarak bilen. 6. Emanet olarak idare edilen dairelerin başı. - 7. (Hz. Muhammed (s.a.s) ve Cebrail'in adı. EMİR: (Ar.) Er. 1. Bir kavmin,bir şehrin başı. 2. Büyük bir hanedana mensup kimse. 3. Peygamberimizin soyundan gelen. 4. Kumandan. 5. Abbasi devletinde başkomutan. 6. Osmanlı devletinde beylerbeyi ve Tanzimat'tan sonra sivil paşalığın ilk derecesi. EMRE: Aşık,dost,Beylerbeyi,Büyük erkek kardeş. ENER: (Tür.) Er. - En yiğit,en kahraman kişi ENSAR: (Ar.) Er. 1. Yardımcılar,muavinler,müdafiler,koruyucular. 2. Medine'ye hicretle Mekkeli muhacirlere yardım eden,Medineli müslümanlara verilen ad. Kur'an-ı Kerim'de çok geçen kelimelerden birisidir. ERAY: Ay gibi parlak,temiz erkek. ERÇİN: (Fars.) - Merdiven,basamak. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır ERVA: (Ar.) Er. 1. Çok güzel genç. 2. Son derece cesur ve yiğit adam. ERVA: Temiz ahlakli kiz ESLEM: Allah'a tesim olmak anlamında canım.değerlendirebilirsin.(hem kız hem erkek için olabiliyo) ESREFUNNISA: Kadınların en şereflisi,hanımların en onurlusu anlamına gelir. EYÜB: (Ar.) Er. 1. Sabırlı. 2. Dönen,pişman olan,günahlarına tevbe eden demektir. Kur'an'da adı geçen peygamberlerden. Güzel sabır sahibi. Allah'ın imtihanına güzellikle sabredip mükafat ve ihsana ulaşmıştır. -Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak okunur. EZGÜ: (Tür.) - Makam,hava. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. EZRA: (Ar.) Ka. 1. Pek fasih,sözü düzgün adam. 2. Beyaz kulaklı siyah at. EZRAK: (Ar.) - Mavi gözlü. Gök rengi saf ve temiz su. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. FERMA: (Fars.). 1. Emreden,buyuran. 2. Amir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. FEYZAN: Çok bereketli,çok verimli FÜSUN: (Ar.) Ka. - Büyü sihir. Şaşırtıcı güzelliğe sahip,hayret verici derecede güzel. GİZEM: (Tür.) Ka. - Sır karşılığı olarak kullanılan uydurma bir kelime. GONCA: (Fars.) Ka. 1. Henüz açılmamış gül,tomurcuk. 2. Sevgilinin ağzı. GÖĞEM: (Tür.). - Halk dilinde yeşile çalan mor. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. GÜRHAN: (Tür.) Er. 1. Hanlar hanı. 2. Kara-Hitay prenslerine verilen unvan GÜRKAN: (Tür.) Er. 1. Bol kan. Genç,taze,gelişmiş,serpilmiş. HÜMA: (Ar.) Er. 1. Devlet kuşu. 2. Saadet,mutluluk İLTEBER: (Tür.) Er. - Eski Türklerde vali,kumandan anlamlarında unvan. İREM: (Ar.) 1. Cennet bahçesi. 2. Ok veya kurşun atılan nişan tahtası. 3. Cenk denilen musiki aleti ve bunu icad edenin adı. 4. Ad kavmi zamanında,Şeddad tarafından cennete benzetilme amacıyla yapılan bahçe olup,Şam'da veya Yemen'de bulunduğu söylenir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır İREM: Cennet KAAN: (Tür.) Er. 1. Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim. 2. Hakan,hükümdar. kadın adı olarak kullanılır KANSU: (Tür.) Ka. 1. Çin'in kuzey batısında önemli bir sınır kenti. 2. Çin'de müslümanların en çok bulunduğu eyalet. KARİN: (Ar.) Er.l. Yakın. 2. Nail olan. 3. Hısım komşu. 4. Mabeynci KATRE: (Ar.) Ka. 1. Damla. Damlayan şey KAYHAN: (Tür.) Er. - Sert,güçlü sesli okuyucu,kayayı bile delecek güçte sesi olan okuyucu. KAYRA: Tanrı yardımı; Tanrı'dan ya da büyük bir kimseden Gelen iyilik,kayırma,yardım,destek KAYRAL: (Tür.) Er. - Kayrılan,himaye edilen (kimse) KEREM: Cömertlik,soyluluk büyüklük KEVSER:Cennette bulunduğuna inanılan kutsal su KORAY: (Tür.) Er. - İyice kor rengine gelen ay. KORÇAN: (Tür.) Er. - Ateşli,canlı,hareketli. KÜBRA: (Ar.) Ka. 1. Büyük olan (Ekber'in müennesi). 2. Hadicetü'l-Kübra: Hz. Peygamberin ilk hanımı. KUMRU: (Fars.) Ka. - Güvercinlerden,uzunca kuyruklu boynunun yanlarında benekler bulunan ve güvercinlerden daha küçük olan boz renkli kuş. MARZIYE: Allah’ın kendisinden razı olduğu,Rabb’ine varmaya hazırlanmış kişi anlamındadır. Bunun diğer bir formu olan isim ise Raziye’dir ki,Allah’tan razı olmuş kişi,Allah’ın kaderine razı olan kadın anlamına gelir. MERİH: (Ar.) Er. - Dünya'dan sonra güneşe en yakın olan gezegen MERT: Sözünün eri,sözünde duran MİNA: Liman MİRAY: (Fars.) Ka. - Ayın ilk günleri NİSA: Kuranı kerimin 4. suresi anlamı kadın OGÜN: (Tür.). - Anımsanan belirli bir günde doğan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır OĞUZ: (Tür.) Er. 1. Mübarek,saf ve iyi yaratılışlı. 2. Genç,sağlam,güçlü. 3. Anlayışı kıt,bön. 4. Köylü. Tosun. 5. Türk efsanelerinde geçen büyük bir kahraman. Büyük bir Türk boyu olarak kullanılır ONUR: Şeref,haysiyet,izzet-i nefs ORHUN: (Tür.) Er. 1. Orta Asya'da bir ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüksek,yüce Hun anlamında OYTUN: (Tür.) 1. Kutsal,mübarek. 2. Beğenilen,güzel yer. Alçak yer,ova. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. OZGAN: (Tür.) Er. - Öne geçen,kazanan,başarılı RANA: Güzel göze hoş gelen RAVZA: Suyu yeşilliği bol olan yer bahçe SARA: (İbr.) Ka. 1. Prenses. 2. (Fars.) Hz. İbrahim'in hanımı. 3. Halis,katkısız,temiz SARE: Saf temiz SARP: (Tür.) Er. 1. Çetin,sert,şiddetli. 2. Dik,çıkılması ve geçilmesi zor. SARPER: (Tür.) Er. - Sert,güçlü erkek. SEDEF: (Ar.) Ka. 1. Bazı deniz hayvanlarının (midye,istiridye gibi) sert,beyaz ve parlak kabuğu. 2. Bu kabuktan yapılmış veya süslenmiş eşya. SEDEN: (Tür.) Ka. - Uyanık,tetikte,gözü açık olan ŞEHBAL: (Fars.) Ka. - Kuş kanadının en uzun tüyü SELEN: (Tür.) - Sel gibi coşkun,taşkın kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. SELİKA: (Ar.) - Güzel konuşma ve yazma kabiliyeti. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır SELVA: (Ar.) Ka. 1. Bal. 2. Büyük bıldırcın. Tih çölünde bulundukları sürece,israiloğullarına Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte,karınlarını doyurmak için gönderilen kuş. 3. (İsp.) Ekvator da sık balta girmemiş orman SEMA: (Ar.) Ka. 1. İşitme,duyma. Musiki dinleme. 2. Gökyüzü. 3. Felek. SENA: (Ar.) 1. Övgü ile ilgili. 2. Şimşek parıltısı 3.Şükretme SERTAÇ: (Fars.) Er. - Baştacı,çok sevilen,sayılan. SERTAP: (Tür.) Er. - İnatçı,direngen. SEVDE: (Ar.) Ka. Siyah,esmer,esmer güzeli. Mü'minlerin annelerinden birisi Hz. sevde. SEVİL: (Tür.) Ka. - Her zaman sevilen,beğenilen biri olma temennisi ŞEVVAL: (Ar.). - Hicri takvime göre yılın 10. ayı,ilk üç günü şeker bayramıdır. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. ŞEYMA: (Ar.) 1. Bedeninde ben veya benzer bir izi olanlar. 2. Hz. Peygamber'in süt kardeşi SEYYIDETUNNISA: Kadınların efendisi. SEZER: (Tür.) - Duyar,hisseder,anlar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır. SORGUN: (Tür.) Er. 1. Bir tür söğüt ağacı. 2. Sıtkı,sert. 3. Çok uzun ve güzel saç. SOYHAN: (Tür.) Ka. - Han soyundan gelen. SUDEN: peygamber efendimizin cennette en çok sevdiği ağacın ismi SÜSEN: (Tür.) Ka. - Çiçekleri iri,güzel görünüşlü ve kokulu bir süs bitkisi. Zambak.suresinin 3. ayetinde insanın ahseni takvim üzere yaratıldığı beyan TAHIRE: Hz. Fâtıma’nın tertemiz olduğunu anlatan isimlerinden biri. Bu isimle,Fâtıma’nın Peygamberimiz’den bir parça olduğu bilgisine atıf yapılır. TUANA: Cennete düşen ilk yağmur damlası UMUT: Ummak,beklemek,ümit etmek YAREN: Dost,arkadaş YİĞİT: Güçlü,cesur ZEHRA: En yaygın ismidir. Gül yüzlü,parlak yüzlü,çiçek simalı anlamlarına gelir. O,Efendimiz’in kokladığı bir çiçek gibidir adeta. ZEKIYE: Bu isim O’nun arı duru hale getirilmiş hanımlığını anlatır. ZİNNUR: Nur saçan ZİŞAN: (Ar.) 1. Şanlı,şerefli. 2. Canlı. 3. Bir tür lale. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır ZİŞAN: Onurlu şerefli ZÜMRA: Güzel iyi ahlaklı,zeki bilgili kadın |
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder